Berlin – wszystko co warto wiedzieć o stolicy Niemiec

Berlin jest stolicą Niemiec i ogromna metropolią zamieszkaną przez prawie 3 822 000 ludzi. Jest to multikulturowe miasto, które z jednej strony obfituje w zabytki, z drugiej znajduje się tu wiele współczesnych czy wręcz hipsterskich miejsc, jako że idzie on z duchem czasu. Rodowici Berlińczycy stanowią niespełna połowę wszystkich mieszkańców, natomiast wśród przyjezdnych wyróżnić można zarówno obcokrajowców jak i, np. Niemców z południa kraju. Berlin skrywa także bogatą historię, jest istotny politycznie i gospodarczo.

Co warto wiedzieć o Berlinie?

Berlin zajmuje powierzchnię 892 km2 i jest zarówno największym niemieckim miastem jak też szóstym miastem w Europie pod względem zaludnienia. Tu prym wiedzie turecki Stambuł, za którym plasuje się Moskwa, Paryż, Londyn, kolejne rosyjskie miasto Sankt Petersburg i wreszcie Berlin. W zależności od statystyk i uwzględnianych obszarów czy składowych Berlin liczy nawet jeszcze o ponad pół miliona więcej niż w innych oficjalnych źródłach a liczba ludności miałaby wynosić ponad 4 mln.

Podobnie chociaż nie identycznie przedstawia się kwestia największych miast pod względem powierzchni, do których w Niemczech zaliczają się, m.in. Berlin, Hamburg czy Düsseldorf. Berlin podzielony jest administracyjnie na dwanaście dzielnic, tzw. Bezirków, które dzielą się na poddzielnice. Te części miasta nazywają się po niemiecku Ortsteile. Podział istnieje od dwudziestu trzech lat, gdy zmniejszono ilość bezirków, by ograniczyć wydatki. Bezirki jak polskie województwa dysponują własnymi samorządami.

Dzielnice Berlina

• Mitte,
• Friedrichshain-Kreuzberg – połączenie niegdysiejszych dwóch dzielnic o tych samych nazwach,
• Pankow – jak Mitte powstały z trzech dzielnic, w tym z Pankow,
• Charlottenburg-Wilmersdorf,
• Spandau,
• Steglitz-Zehlendorf,
• Lichtenberg,
• Marzahn-Hellersdorf,
• Neukölln,
• Reinickendorf (jak powyższa oraz Spandau zostały zachowane w pierwotnej formie),
• Tempelhof-Schöneberg,
• Treptow-Köpenick.

Historia Berlina

Niemcy jako agresor i prowodyr drugiej wojny światowej poniosły po swojej klęsce duże straty. Miasta zostały zbombardowane i często doszczętnie zniszczone. Berlin będący centralnym ośrodkiem państwa ucierpiał może najbardziej. Jego historia sięga jednak wielu wieków wstecz, gdy przeżywał czasy świetności.

Z Niemcami wiąże się Bismarck i wiele innych znamienitych osobistości. Początki miasta odnoszą się do Słowian. Nazwa miasta może pochodzić od prasłowiańskiej sylaby “berl”, ta jednak oznacza bagno. Bardziej prawdopodobną wersją jest jej wywodzenie się od “berła”. Niemniej jednak chociaż kontrowersyjna, nazwa jest czysto niemiecka i wymawiana z akcentem na drugą sylabę. Druga sylaba tej nazwy wskazywać mogłaby na pewne odniesienia i części wspólne z polskimi miejscowościami.

Najpopularniejsza z hipotez głosi, iż Berlin to zniekształcona forma Bralin, wywodzącej się z kolei od skróconego imienia męskiego słowiańskich rodów, brzmiącego w całości Bratosław. Najbardziej zamierzchła historia miasta odnosi się do VI wieku i terenów na zachód od Odry.

Słowiański Berlin – dawne czasy i początki miasta

Słowianie Połabscy tworzyli grody i osady na terenie obecnych Niemiec. Sprewianie założyli dzisiejszy Köpenick. W 983 doszło do Powstania Słowian Połabskich, którzy zbuntowali się przeciw Cesarstwu Rzymskiemu i wierze w Jezusa. Podczas powstania Słowianie zdobyli nawet i spalili Hamburg. Przedsięwzięcie zakończyło się fiaskiem na skutek nierozwiązanej bitwy pod Białoziemiem.

W X wieku pojawiła się szansa utworzenia trzeciego państwa słowiańskiego obok Polski i Czech. Finalnie jednak Połabianie nie otrzymali wsparcia od Mieszka i nie byli w stanie opierać się dłużej naporom Germanów. Stało się tak z tego względu, iż poganie nie byli już mile widziani jako sojusznicy i pobratymcy, choć Słowianie Połabscy mieli przecież te same korzenie. Efektem powstania było spowolnienie i praktycznie zatrzymanie kolonizacji saskiej na dwa stulecia. Początkiem ich końca była krucjata połabska rozpoczęta w 1147 roku na rozkaz papieża.

Pierwsze wzmianki na temat miasta pochodzą z XIII wieku. W 1240 roku powstał Berlin północny. W 1307 wybudowano ratusz, wspólny dla obu części miasta. Od 1359 Berlin stał się członkiem Hanzy. Od 1709 roku Berlin był stolicą Królestwa Pruskiego. W 1848 założono tu pierwszy uniwersytet. W XIX wieku Berlin stał się głównym ośrodkiem niemieckiego ruchu robotniczego. Od 1871 był stolicą Rzeszy a także politycznym i kulturowym ośrodkiem Niemiec.

Berlin za czasów Bismarcka

Bismarck zjednoczył Niemcy. Dzięki niemu Niemcy stały się potęgą na arenie międzynarodowej. Żelazny kanclerz prowadził antypolską retorykę i cechował się polityką germanizacji. On również przyczynił się pośrednio do wybuchu obu wojen światowych. Zjednoczone państwo niemieckie powstało pod wpływem siły, jako że na początku XIX wieku funkcjonował jeszcze Luźny Związek Niemiecki.

Otto von Bismarck pochodził z Pomorza. Był luteraninem. Bismarck prowadził, tzw. Realpolitik. Jest to połączenie nacjonalizmu z pragmatyzmem. Można ją poniekąd rozumieć jako dojście za wszelką cenę, “po trupach” do takiego stanu, gdy Niemcy jako jedna “najlepsza” nacja rządzą swoim krajem a najlepiej całym światem.

W 1861 Otto von Bismarck został premierem Prus. W latach 1864-1871 walczył z pozytywnym skutkiem przeciw Danii, Austrii i Francji. Rok 1871 to utworzenie Cesarstwa Niemieckiego. Zjednoczenie Niemiec miałoby być największym osiągnięciem na polu polityki i dyplomacji ostatnich stuleci. Jednakże należy uwzględnić w tym miejscu poniesione koszty. Bismarck był wyśmienicie wykształcony, pozbawiony sentymentów i empatii, aczkolwiek zdolny do kompromisów, jeśli miały przynieść mu korzyści.

Nie myślał o imperium a o hegemonii, lecz cel był jeden – mianowicie przewodzenie wszystkim innym ludom. W dobie Bismarcka Berlin opanowało myślenie nacjonalistyczne z nastawieniem na militaryzm. Na tym podłożu wyrosła ideologia narodowosocjalistyczna, ponieważ ksenofobiczny Bismarck, m.in. prześladował mniejszości narodowe. Po Bismarcku państwo Hohenzollernów wywołało I wojnę światową a także nastała Republika Weimarska i Trzecia Rzesza.

Berlin bezpośrednio przed II wojną światową

Bismarck był idolem nazistów poprzez swą siłę i to, czym uczynił Niemcy. Obecni politycy berlińscy poniekąd udają, że Niemcy nie są mocarstwem a o Bismarcku pamięta się tylko niechętnie i mgliście. Po utworzeniu Rzeszy Niemieckiej w 1871 roku Berlin był zamieszkiwany przez 800 000 ludzi. Cesarzem Niemiec został Wilhelm I. Jako stolica Rzeszy był ćwierć wieku później zamieszkiwany przez 1,5 mln ludzi.

Cesarstwo niemieckie zakończyło się wraz z końcem pierwszej wojny światowej, jak u Habsburgów. Po 1918 ogłoszono Republikę, zaś miasto pogrążyło się w stagnacji i kryzysie na skutek przegranej wojny. Mimo to w latach 20-tych kwitło tu życie kulturalne.

Hitler i jego ogromny wpływ na Niemców

Hitler oddziaływał niesamowicie mocno na umysły Niemców. Wraz ze swoją charakterystyczną mimiką, mową ciała i teatralnymi wręcz wystąpieniami zdobył sobie poparcie znacznej większości mieszkańców. Nie doszło do tego jednak od razu. Ponadto bezwzględny Hitler przypominał pod wieloma względami Bismarcka, choć może pozbawiony był jego geniuszu.

Hitler, II wojna światowa i podział Berlina

W 1933 roku Hitlera wybrano na kanclerza Rzeszy. Od tego czasu rozpoczęły się prześladowania innych narodowości w tym głównie Żydów a w mieście jak i państwie szerzył się antysemityzm. Za ukrywanie Żydów groziły srogie kary. Miała miejsce noc kryształowa, w trakcie której wymordowano brutalnie Żydów, lecz przede wszystkim skupiono się na spaleniu kilkuset synagog, zbezczeszczeniu cmentarzy oraz zniszczeniu sklepów i mieszkań.

Kristallnacht wydarzyła się nieomal w przededniu wojny, de facto niespełna rok przed – w nocy z 9/10.11.1938. Hitler palił również książki, pałał nienawiścią do intelektualistów, których sie obawiał. Sam był niespełnionym artystą, którego nie przyjęto do szkoły artystycznej. Odsiadując pewien czas w więzieniu napisał Mein Kampf, będącą bełkotliwym tworem, zdradzającym jego poglądy. Hitler pochodził z Austrii, której aneksja odbyła się nad wyraz sprawnie, o czym również dziś chętnie się zapomina.

Hitler prześladował komunistów, homoseksualistów i różne inne grupy społeczne a także swoich oponentów. W 1939 roku z chwilą wybuchu II wojny światowej, gdy Hitler dokonał 1. września inwazji na Polskę, Berlin liczył 4,5 mln mieszkańców. Podczas wojny i dalekich pojęciu człowieczeństwa czynów Hitlera, pragnącego panować nad światem, na którym żyć będą jedynie przedstawiciele rasy aryjskiej, który tworzył obozy koncentracyjne i przyczyniał się do niewyobrażalnego cierpienia, zginęły miliony.

Naloty powietrzne na Berlin

Od 1941 roku rozpoczęły się naloty na Berlin. Atakowane z powietrza miasto zostało zbombardowane i w dniu kapitulacji 8.05.1945 roku ⅓ budynków mieszkalnych a także wiele zabytków zostało zniszczone.

NRD i RFN

Po wojnie podzielono Berlin na dwie części, tworzące dwa różne światy. Stało się to tragedią dla wielu, którzy nie mogli już odwiedzać swoich bliskich. W 1945 liczba mieszkańców Berlina zmniejszyła się niemal o połowę. Miasto podzielono między cztery zwycięskie mocarstwa, mianowicie Związek Radziecki, który sprawował pieczę nad miastem od wschodu, Wielką Brytanię jako zwierzchnika na zachodzie, USA, do której “należał” północny-zachód oraz Francję z południowym-zachodem.

Jak nietrudno się domyślić, w Berlinie zachodnim czyli RFN żyło się lepiej. Od 25.06.48 sektory zachodnie były blokowane przez Związek Radziecki, przez co alianci pomagali miastu zrzucając z powietrza pakunki z żywnością. 12.05.49 zniesiono blokadę Berlina.

Berlin Wschodni stał się 7.10.49 stolicą Niemieckiej Republiki Demokratycznej, zaś wschodnia część miasta była siedzibą rządu NRD. Wówczas jeszcze zezwalano na udawanie się do Berlina Zachodniego, choćby ze względu na pracę. Mur Berliński symbolizujący podział zbudowano 13.08.1961 roku. Od tego dnia obowiązywał całkowity zakaz przemieszczania się ze wschodu na zachód. W 1963 roku po wizycie Kennedy’ego wprowadzono przepustki.

Upadek muru

W nocy 9.11.1989 upadł mur. Po dwudziestu ośmiu latach podziału i narastających różnic Niemcy mogli znów swobodnie się przemieszczać. Całkowite zjednoczenie Niemiec nastąpiło 3.10.1990. Berlin na powrót stał się stolicą Niemiec, od 1999 siedzibą kraju i jego centrum politycznym. Od tego roku parlament obraduje w Bundestagu.

Bonn – dawna stolica Niemiec

W latach 1949-1991 Bonn było stolicą RFN (Republika Federalna Niemiec). W 1991 roku przewagą zaledwie osiemnastu głosów Bundestag podjął decyzję o przeniesieniu stolicy do Berlina. Do dziś pojawiają się w tej kwestii pewne obiekcje. Na ten temat spierali się, m.in. Brandt i Blüm. To jednak Wolfgang Schäuble przekonał wielu, podkreślając, iż Berlin był od zawsze symbolem wolności i jedności. Tak od ponad trzydziestu lat urzędnicy kursują między Bonn a Berlinem a wielu ciągle uważa, że to Bonn nadaje się lepiej do roli stolicy.

Lotnisko w Berlinie

Port lotniczy Berlin Brandenburg Willy Brandt jest wielkim międzynarodowym portem lotniczym. Zbudowane w latach 2006-2020 lotnisko jest jedynym w stolicy. Rocznie port lotniczy ma obsługiwać 50 mln podróżnych. Tym samym zalicza się do największych lotnisk na kontynencie. Na ten moment przepustowość lotniska wynosi 28 mln pasażerów rocznie.

Port lotniczy Berlin Brandenburg leży 26 km na pd-wsch od centrum Berlina w gminie Schönefeld. Dotrzeć tu można autostradami A100, A113 oraz A10 a także drogą B179. Z uwagi na fakt, iż lotnisko jest bardzo duże, należy wcześniej znać i zapamiętać terminal swojego odlotu, ponieważ tym może być uwarunkowana droga dojazdowa. Do terminalu 1 i 2 dotrzemy zjazdem z autostrady A113 na Berlin Brandenburg. Np. do terminalu piątego trzeba wybrać zjazd Schönefeld-Süd, zaś droga B96a prowadzi tam bezpośrednio.

Do lotniska prowadzą drogi zarówno od Berlina jak i ze wschodu, zachodu, północy i południa. Możliwości jest wiele. Teren lotniska zajmuje 1470 hektarów. Szerokość lotniska to 3,5 km a długość 4 km. Przed terminalem przeznaczono trzysta osiem miejsc parkingowych, przewidzianych na dziesięć bezpłatnych minut. Są również opcje długoterminowego postoju. Z parkingów w pobliżu kursuje transport.

Dokąd i jakimi liniami można polecieć z berlińskiego lotniska?

Wraz z finalnym zakończeniem budowy port będzie obsługiwać 324 000 loty rocznie, skupiając się głównie na połączeniach pasażerskich (niemal 90%). Z berlińskiego lotniska lata ok. 90 linii do 160 destynacji. Odlatują stąd, m.in. Air Arabia Egypt, Air Dolomiti, Air France, Austrian Airlines, Azerbaijan Airlines, British Airways, Iraqi Airways, LOT Polish Airlines, Qatar Airways, Royal Jordanian, tani Ryanair czy Wizz Air.

Dokąd z Berlina?

Z BER polecimy do czterdziestu krajów. Na ten moment to Europa, Afryka i Azja, np.:

• Egipt z trzema miastami docelowymi,
• Dania – Kopenhaga i Arhus,
• trzy miasta Francji,
• Gruzja z Tbilisi i Kutaisi,
• Grecja z pięcioma destynacjami,
• pięć miast Wielkiej Brytani,
• Irak,
• Irlandia,
• Katar,
• Malta,
• polska Warszawa,
• Singapur,
• trzy Tunezyjskie miasta i wiele, wiele innych.

Dworce kolejowe Berlina

W Berlinie mieści się kilka dworców kolejowych. Dworzec główny (Hauptbahnhof Berlin, Berlin Hbf), dworzec wschodni (Berlin Ostbahnhof), dworzec Berlin-Charlottenburg, Berlin Gesundbrunnen, Berlin Lichtenberg, lotniskowy Berlin-Schönefeld, Spandau, Friedrichstraße, dworzec Berlin Zoologischer Garten, Ostkreuz, Südkreuz, Wannsee. Ponadto znajduje się tu duży dworzec autobusowy Zentraler Omnibusbahnhof Berlin ZOB. Położony w zachodniej części miasta jest łatwo dostępny ze stacji S-Bahn Messe Nord/ICC. Wyglądem przywodzi na myśl lata 70-te i sprawia wrażenie dość mocno zaniedbanego.

Główny dworzec Berlina – Hauptbahnhof – został otwarty w maju 2006 roku. Jest to największy europejski dworzec. Od Reichstagu dzieli go kilometr. Kursują tu zarówno pociągi dalekobieżne jak i regionalne, kolej S-Bahn (szybka kolej miejska Schnellbahn) oraz metro linii U55. Znajdują się tu perony podziemne i naziemne.

Słynny Bahnhof Zoo

Podczas podziału niemiec Bahnhof Berlin Zoologischer Garten był jedynym dworcem zachodniego Berlina. Swą mniej lub bardziej chlubną sławę zawdzięcza książce Christiane F., pt. “My, dzieci z dworca ZOO”. Opowiada ona o młodej, zaledwie kilkunastoletniej narkomance z Berlina, która na dworcu nabywa jak i zażywa ciężkie narkotyki. Tam też uprawia nierząd. W książce mowa również o ówczesnych dyskotekach Berlina i ogólnie o młodzieży tamtych czasów.

Metro i komunikacja miejska

Berlińskie metro zostało otwarte w 1902 roku, ma dziewięć linii i 175 stacje. Jego łączna długość wynosi 155,4 km a większość drogi pokonuje pod ziemią. Rocznie podróżuje metrem niemal 600 mln osób. Berlińskie metro jest piątym najdłuższym w Europie. Poza Berlinem w Niemczech metro znajdziemy jeszcze we Frankfurcie nad Menem, Monachium oraz w Hamburgu.

Berlińskie metro oznaczone jest kolorami dla łatwiejszej orientacji. Jedzie ono sprawnie i szybko przez najważniejsze punkty miasta. Tym samym, np. na Kurfürstendamm można wsiąść w U1, U2, U3. Metro czyli U-Bahn (Untergrundbahn) przejeżdża, np. przez Potsdamer Platz (czerwona linia U2), Alexanderplatz, pod Brandenburger Tor, przy Bundestagu aż wreszcie do Hauptbahnhof, gdzie kończy swój bieg brązowa linia U5.

W Berlinie i na obrzeżach kursuje również szybka kolej miejska – S-Bahn, mająca swój dworzec, np. przy Nikolassee. Ponadto po mieście można poruszać się tramwajem lub autobusem.

Atrakcje Berlina – co warto zwiedzić?

Co warto zobaczyć w Berlinie? Odpowiedź na to pytanie zależy od tego, ile czasu chcemy i możemy przeznaczyć na zwiedzanie. Zależy też od innych czynników, takich jak nasz środek komunikacji czy preferencje etc.. Na pewno nie można nie udać się na starówkę i nie obejrzeć okolicznych zabytków. Oddalone od siebie o 3 km Alexanderplatz i Potsdamer Platz znajdują się w ścisłym centrum. Pierwszy stanowi centralny węzeł komunikacyjny. Na temat Alexanderplatz pisał Alfred Döblin.

Definitywnie jednym z symboli Berlina jest Brandenburger Tor. Brama została wzniesiona na Pariser Platz. Zbudowana z końcem XVIII jest symbolem Pokoju i Wolności. Na temat pokojowego nastawienia Niemców na przestrzeni wieków możnaby polemizować. Pokój i jedność odnosi się obecnie również do zjednoczonego Berlina. Po wojnie zniszczoną bramę odbudowano.

Centrum, parlament, Wyspa Muzeów, Pałac Charlottenburg i inne

Do Berlina warto wybrać się choćby na weekend, jako że jest położony raptem 90 km od polskiej granicy a od Poznania dzieli go kilka godzin drogi. Multikulturowy Berlin przyciąga turystów z całego świata, także ludzi gotowych się tu osiedlić. Powodów dla tego jest wiele. Ciekawostką jest niemiecki kebab a ściślej mówiąc powszechnie znane uwielbienie Europejczyków dla tego tureckiego dania. Wszystko zaczęło się w latach 60-tych za sprawą imigranta Kadir Nurmana. Obecnie mieści się tutaj ponad 1300 miejsc oferujących kebab.

Co zobaczyć w Berlinie?

• Berlin słynie ze street artu. Sztukę uliczną można podziwiać na pozostałościach muru berlińskiego, lecz nie tylko. Nieczynny park rozrywki nad Szprewą Spreepark obfituje w street art. Co więcej w Berlinie wydaje się rocznie ok. 35 mln euro na usuwanie graffiti i zwalnianie tym samym miejsca dla nowych malunków, tudzież czyszczenie brzydkich i nieestetycznych rysunków.
• Berlin dysponuje ponad 200 muzeami oraz 150 teatrami. Chociaż liczby te wydają się niewiarygodne, to tak właśnie jest.
• Zwiedzanie Berlina warto rozpocząć od dzielnicy Mitte. Tu znajduje się wieża telewizyjna, wznosząca się na 368 m. Berliner Fernsehturm dysponuje tarasem widokowym, z którego rozpościera się widok na panoramę całego miasta.
• Aleja pod Lipami czyli Unter den Linden prowadzi stąd do Brandenburger Tor, natomiast po drodze napotkamy na, m.in. katedrę berlińską czy ambasady.

Spacer po Berlinie

Berlińska Wyspa Muzeów znajduje się na północnej części wyspy Spreeinsel. Ów kompleks muzealny został wpisany na listę światowego dziedzictwa kulturowego UNESCO. Odwiedzić można tu Starą Galerię Narodową, Stare i Nowe Muzeum czy Muzeum im. Bodego. Wyspa Muzeów została utworzona z końcem XVIII wieku. Do jej powstania przyczynił się król Fryderyk Wilhelm II Hohenzollern, który zainaugurował budowę gmachów muzealnych na prośbę profesora sztuki i archeologii Aloisa Hirta.

Pierwsze muzeum gromadziło zbiory sztuki antycznej i współczesnej tamtym czasom. Muzeum Pergamońskie wystawia niepowtarzalne znaleziska, z których. np. cenny ołtarz pergamoński pochodzi z 170 r.p.n.e.. Gmach parlamentu jest siedzibą Bundestagu. Bundestag to izba parlamentu niemieckiego obok Bundesratu czyli Rady Federalnej. Co pięć lat wybiera się tu również prezydenta, pełniącego reprezentacyjną rolę. Budynek udostępniony został zwiedzającym. Nie lada gratką jest ważąca 1200 ton szklana kopuła. Z góry widać obradujących posłów.

Za Reichstagiem pojawia się moderna. Budynek, w którym urzęduje kanclerz zbudowany został ze szkła, stali i betonu. Całość posesji zajmuje 12000 m2, jest tam, m.in. lądowisko dla helikopterów. Resztki Muru Berlińskiego znajdują się natomiast w dzielnicy Mitte i Friedrichshain-Kreuzberg. Dalej, za Placem Poczdamskim, mieści się Topografia Terroru, obrazująca kształtowanie się aparatu terroru, zbrodni i ucisku. Tu miało siedzibę Gestapo, dowództwo SS, jego służba bezpieczeństwa i Główny Urząd Bezpieczeństwa Rzeszy. Mieściło się tu również więzienie.

Checkpoint Charlie to dawne przejście graniczne między Berlinem zachodnim a wschodnim.

Charlottenburg – pałac Hohenzollernów

Poza klasycznymi atrakcjami z centrum Berlina definitywnie warto wybrać się do pałacu Charlottenburg. Można dotrzeć tu zarówno metrem jak też S-Bahnem. Pałac służył Hohenzollernom jako letnia rezydencja. Jest on bardzo piękny, z charakterystyczną a’ la wieżą w centralnej części budynku, która zwieńczona jest kopułą. Całość zbudowana jest na planie prostokąta i przywodzi na myśl Schönbrunn w miniaturze, zaś kolorystycznie Belvedere.

Charlottenburg można zwiedzać zarówno z zewnątrz jak i wewnątrz. Ogrody zachwycają a zaprojektowane zostały w stylu francuskim. Część urządzona jest w stylu angielskim. Oba są estetyczne, bardzo uporządkowane i ustrukturyzowane. To najpopularniejsze style architektoniczne i kształtowania krajobrazu tamtego okresu.

Czym charakteryzuje się pałac Charlottenburg i jak go zwiedzać?

Pałac Charlottenburg z zamysłu jest barokową budowlą. Z końcem XVII wieku stał się on jedną z najważniejszych siedzib pruskich władców. Główną siedzibą rodu był natomiast nieistniejący już zamek w centrum Berlina. Udostępnione zwiedzającym komnaty odznaczają się nie tylko barokową, lecz także rokokową architekturą z elementami klasycyzmu. Niegdyś pałac nosił nazwę Litezenburg i składał się z jednego dwupiętrowego skrzydła.

Później dobudowano dwa skrzydła. Po śmierci żony króla – Zofii Charlotty – zmieniono nazwę rezydencji na jej cześć. Wschodnie Nowe Skrzydło skrzydło zbudowane jest właśnie w stylu rokoko. Król Fryderyk Wielki, syn Zofii, zasłynął jako mecenas sztuki, stąd nazwa rokoko fryderycjańskie. Podczas wojny pałac znacząco ucierpiał. Obecnie, odbudowany, kompleks składa się z pięciu obiektów do zwiedzania. Najatrakcyjniejsze są Stary Pałac oraz Nowe Skrzydło a także Nowy Pawilon. Jest tu również dom herbaciany oraz mauzoleum.

Sport w Berlinie – infrastruktura i dyscypliny

Sport w Berlinie rozwija się prężnie i jest tu wiele dyscyplin, które są popularne i wspierane przez państwo oraz chętnie i tłumnie dopingowane przez kibiców. Znajduje się tu wiele obiektów sportowych, z których wymienić warto nieistniejący już Berliner Sportpalast, w wolnym tłumaczeniu: berliński pałac sportu. Halę otwarto w 1910 roku i była ona w stanie pomieścić 10 000 widzów. Zamknięto ją w 1973 roku. Urządzone tam sztuczne lodowisko było swego czasu największym na świecie i przyczyniło się do wzrostu popularności dyscyplin takich jak hokej na lodzie oraz łyżwiarstwo szybkie.

Infrastruktura i historyczne obiekty sportowe

Zbudowany w 1913 roku Deutsche Stadion był przewidziany dla 33 000 widzów. W roku 1934 ustąpił on miejsca Reichssportfeld, czyli boisku sportowemu Rzeszy – Olimpiagelände Berlin. Wzniesiony w 1936 na Letnie Igrzyska Olimpijskie, służące Hitlerowi za element propagandy. Das Deutsche Stadion był miejscem do zorganizowania Mistrzostw Niemiec w piłce nożnej w 1922, 1923, 1924 oraz 1927 roku.

W 1935 wzniesiono Deutschlandhalle dla 10 000 widzów. Hala była przeznaczona dla różnych konkurencji podczas Igrzysk w 1936. W 1938 odbyły się tu pierwsze Mistrzostwa Świata Mężczyzn w piłce ręcznej. Halę zburzono w 2011. Z czasów DDR pochodził jeszcze Stadion der Weltjugend, czyli młodzieży świata.

Stadiony w Berlinie

Do największych obiektów sportowych świata zalicza się:

• Stadion Olimpijski, liczący 74 649 miejsc,
• das Stadion An der Alten Försterei z 22 012 miejsc,
• die Mercedes-Benz Arena, która jest w stanie pomieścić 17 000 widzów,
• Velodrom z pojemnością 12 000 kibiców,
• hala Max-Schmeling-Halle – 11 900 miejsc.
• W roku 2013 Berlin dysponował 286 obiektami sportowymi z łączną liczbą dużych boisk sportowych wynoszącą 323. Jest tu 96 400 m bieżni.
• Olympiastützpunkt w Berlinie jest miejscem dla czterdziestu trzech szkół elity sportu, poświęconych wspieraniu sportu wyczynowego. Niemiecki Związek Sportu Olimpijskiego udziela się w tych jednostkach kształcenia.
• Berlin dysponuje siedemnastoma boiskami do golfa. Trzy z nich znajdują się na terenie Miasta Berlin, pozostałe na przedmieściach metropolii.
• Schwimm- und Sprunghalle czyli hala do pływania i skoków do wody gości krajowe i międzynarodowe zawody w tych konkurencjach. Zbudowana w 2000 roku hala jest w stanie pomieścić 2500-4000 kibiców. Od 2004 roku odbywają się tu Mistrzostwa Niemiec w pływaniu, zaś w 2002 i 2014 na basenie odbyły się Mistrzostwa Europy.
• Mellowpark to teren rekreacyjno-sportowy w bezirku Treptow-Köpenick.

Dyscypliny i kluby sportowe w Berlinie

W Niemczech uprawia się sporty alpejskie, koszykówkę, boks, hokej na lodzie, piłkę nożną, ręczną, lekkoatletykę, tenis, siatkówkę. W tym miejscu wymienić można, np. rokrocznie najlepszą drużynę koszykarską Niemiec Alba Berlin czy Eisbären Berlin, grający hokej na lodzie od 1994 roku. Berlin posiada również jedno z najbardziej renomowanych w Niemczech oraz w Europie wydarzeń bokserskich Sauerland Event.

Hertha BSC i FC Union Berlin

Niemcy żyją piłką nożną. Nie tylko Bayern Monachium może pochwalić się znaczącymi osiągnięciami. W stolicy stacjonuje założony w 1892 klub Hertha BSC, znany też jako Alte Dame (starsza pani, staruszka). Hertha ma siedzibę w Charlottenburg-Wilmersdorf. Hertha jest członkiem założycielskim Bundesligi z roku 1963. Od sezonu 2013/2014 gra w Bundeslidze. Hertha została Mistrzem Niemiec w 1930 i 31 roku.

Union Berlin, zwani też “żelaznymi” istnieje od 1966 roku. Od 2018/2019 gra w Bundeslidze. Union Berlin jest najliczniejszym związkiem sportowym w Niemczech, składającym się wyłącznie z oddziałów piłki nożnej. W 1974 odbyły się w Berlinie Mistrzostwa Świata w piłce nożnej. Stadion gościł trzy mecze pierwszej rundy finałowej. W 2006 roku zagrano tutaj sześć meczów podczas MŚ.

Jak dojechać z Polski do Berlina?

Do Berlina z Polski można dostać się najłatwiej samochodem. W zależności od aktualnych cen paliwa oraz miejsca, z którego wyruszamy, podróż wyniesie nas, np. z Poznania (272km A2, ok. 3h drogi), w zależności od spalania, zakładając średnio 7-8l/100km ok. 136 zł.

Do Berlina można polecieć samolotem. Lot z Warszawy kosztuje, zależnie od tego, na ile przed wylotem kupimy bilet, od ok. 400 zł wzwyż. Do tego należy doliczyć czas oczekiwania na lotnisku, odprawę etc.. Innym polecanym środkiem komunikacji jest pociąg i autobus. Bezpośredni pociąg IC z Poznania jedzie 2h45 min do 4h12 min i kosztuje od 70 zł do niemal trzykrotności tej ceny. Kurs należy monitować na niemieckich stronach, sprawdzając ewentualne opóźnienia etc..

Autobusem z Polski do Berlina dojedziemy z każdego większego miasta. Największy znany przewoźnik jedzie do Berlina, np. z Poznania między 3h05 min a 3h50. Autobus zatrzymuje się na lotnisku, na Südkreuz lub Berlin ZOB i kosztuje ok. 90 zł. Jest to dobra alternatywa dla pociągu i samochodu. Równie wygodny i komfortowy jedzie szybko do celu. Istnieje również możliwość dostania się w inne miejsca w Niemczech z przesiadką na, np. Berlin ZOB..

Berlin jest wielką metropolią. Ponadto Berlin ma bogatą historię, rozpoczynającą się wraz ze Słowianami, poprzez czasy świetności po II wojnę światową, podział i odbudowę. W Berlinie jest wiele atrakcji turystycznych, dobrze zorganizowana komunikacja miejska a także łatwy dojazd do stolicy Niemiec. Ponadto Niemcy to także potęga sportowa a część drużyn i sportowców wywodzi się z Berlina właśnie.